Kot norweski leśny

Kot norweski leśny (norw. Norsk skogkatt) – naturalna rasa kota przystosowana do życia w chłodnym klimacie.

Pochodzenie

Pochodzenie rasy na terenach Skandynawii nie jest dokładnie określone. Jedna z teorii mówi, że przodkowie tych kotów zostali przywiezieni przez krzyżowców; inna, że przez wikingów z Wysp Brytyjskich. W latach 70. XX wieku rasa otrzymała wzorzec i została uznana przez FIFe.

Barwy futra

Kot norweski leśny występuje w prawie wszystkich znanych odmianach kolorystycznych. Nie występują w kolorach z oznaczeniami charakterystycznymi dla syjamów, chocolate i lila. Kolor oczu zgodny z barwą futra. Futro kota norweskiego prawie wcale się nie mechaci. Wystarczy szczotkować je raz na tydzień, tylko w okresie linienia częściej.

 

Maine Coon

Maine Coon [czytaj: mejn kun] – rasa kotów pochodzących z Ameryki Północnej. Koty rasy Maine Coon wyróżnia wielkość (są jednymi z największych kotów domowych), inteligencja i żywiołowość.

Maine Coon jest jedną z najstarszych ras kotów w Północnej Ameryce. Pierwszego Maine Coona napotkano na amerykańskim północnym wschodzie, na terytorium zwanym obecnie Nową Anglią.

Istnieje wiele hipotez tłumaczących powstanie rasy Maine Coon.

• Pierwsza zakłada, że występowały one dziko w stanie Maine skąd wzięły swoją nazwę. Człon nazwy Coon odnosi się do popularnej teorii, że są one wynikiem skrzyżowania kota domowego z szopem praczem (ang. racoon, popularnie coon). Chociaż pręgowany Maine Coon ze swoim pięknym pełnym ogonem wygląda jak szop pracz, połączenie takie genetycznie byłoby niemożliwe.
• Inne wyjaśnienie odwołuje się do sprowadzenia kotów Angora Marie-Antoinette przywiezionych do Ameryki przez żeglarzy i europejskich kolonistów w końcu XVIII wieku.
• Trzecia historia odnosi się do wikingów, którzy mogli zabrać norweskie koty leśne na pokłady swoich statków gdy podróżowali przez Ocean Atlantycki do Nowego Świata. Norweskie koty leśne wyglądają podobnie do Maine Coonów i te koty mogły się skrzyżować z miejscowymi kotami, dając tym samym początek tej rasie.

Maine Coon został uznany za rasę narodową Kanady. Po raz pierwszy pokazano go na wystawie w Nowym Jorku w 1860 r. W 1976 utworzono Maine Coon Breeders and Franciers Association i uznano rasę w USA. FIFe uznała ją oficjalnie w 1983.

Sphynx

Sfinksy to koty średniej wielkości. Ich średnia waga to 3-4 kg. Ciało mają bardzo dobrze umięśnione o krzepkim wyglądzie. Uszy są duże i sterczące, szerokie u nasady i szeroko otwarte.

Ich cechą charakterystyczną jest prawie całkowity brak sierści – i co się z tym wiąże – wąsów. Skóra sfinksa jest bardzo ciepła i miła w dotyku.

Usposobienie – sfinks
Sfinksy bardzo przywiązują się do swojego opiekuna. Uwielbiają leżeć na kolanach, być przytulane i głaskane. Mruczą głośno i melodyjnie – skala dźwięków, które wydają, jest bardzo bogata, choć nie są to koty hałaśliwe.

Łagodne, spokojne i towarzyskie szybko zaprzyjaźniają się z innymi kotami w domu. Są raczej odważne i dobrze znoszą podróże i noclegi w hotelach, pod warunkiem, że właściciel jest cały czas w zasięgu ich wzroku.

Wymagania – sfinks
Sfinksy nie mają ciepłego futra, są więc w pełni zdane na człowieka. Samodzielnie nie są w stanie przeżyć. Potrzebują ciepłego mieszkania, a jeśli są wychodzące – ochrony przed słońcem.
Nie wymagają wiele pielęgnacji – wskazana jest kąpiel, przemycie oczu, czyszczenie uszu i koniecznie obcięcie pazurów.

W porównaniu z innymi kotami potrzebują wykokalorycznego jedzenia, aby zapewnić sobie odpowiednią temperaturę ciała.

Kot Bengalski

Kot bengalski pochodzi z krzyżówki kota domowego z lampartem, stworzonej w celu uzyskania kota domowego o umaszczeniu przypominającym lamparta. Nazwa kota pohchodzi od miejsca, gdzie został znaleziony po raz pierwszy – Zatoki Bengalskiej.

Koty bengalskie z racji swoejgo pochodzenia są kotami zwinnymi, lubiącymi pływać. Z drugiej jednak strony są wrażliwe i nieufnie podchodzą do nowych osób.

Kot bengalski jest kotem o długim i muskularnym ciele. Okrywa włosowa krótka, ściśle przylegająca i gładka. Umaszczenie cętkowane w charakterystyczne okrągłe plamki w kolorach: czarnym, sorrel i mink.